Grigori - zarażony cyklozą (już z tego nie wyjdzie) :-)

rowerowy blog

Info

Blog rowerowy prowadzi grigor86 z city of Pobiedziska. Nakręciłem korbą 83097.23 kilometrów w tym 28696.86 poza asfaltem. Jadąc, dużo się rozglądam,stąd żałosna średnia 18.53 km/h
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(66)

Moje rowery

Felt Q720 48412 km

Felt Q26 28695 km

GT Avalanche 3.0 5982 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

nero Statystyki zbiorcze na stronę

Wpisy archiwalne w kategorii

40-100 km

Dystans całkowity:	59523.58 km (w terenie 20745.04 km; 34.85%)
Czas w ruchu:	3173:04
Średnia prędkość:	18.69 km/h
Maksymalna prędkość:	70.00 km/h
Suma podjazdów:	40076 m
Liczba aktywności:	1039
Średnio na aktywność:	57.29 km i 3h 03m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

30.19 km 23.00 km teren

02:08 h 14.15 km/h:

Maks. pr.:26.00 km/h

Temperatura:1.0

Rower:Felt Q26

Po lesie z Piotrasem.

Niedziela, 22 stycznia 2017 · dodano: 22.01.2017 | Komentarze 11

Miał być dziś dzień odpoczynku od roweru, kiedy nagle o 9 rano zostałem wyrwany z ciepłego wyra przez Piotrasa na krótką przejażdżkę po lesie. Z niejeżdżenia wyszły nici, ale wcale nie ubolewam z tego powodu, gdyż chwile spędzone na rowerze, w lesie i w towarzystwie Piotrasa są nadzwyczajne.

Wybraliśmy się do Puszczy Zielonki, gdzie drogi (te używane przez samochody) pokryte były lodem. Jazda była trudna i podpórki nogami nie były nam dziś obce. Większość dróg którymi dziś śmigaliśmy pokryte były lodem - odwilż zrobiła swoje, jednak tam gdzie autem już wjechać się da, drogi były bezpieczne, ale za to ciężko się kręciło.
Trasa: Wierzonka - Mielno - Ludwikowo - Pławno - Okoniec - Huta Pusta - Czernice - Tuczno - Karłowice - Wierzonka.

Podsumowując: Nie będę się tu rozpisywał nad pięknem zimy w lesie, na rowerze.....każdy kto w chodzi na mojego bloga zna te klimaty. Jeśli chodzi o dzisiejszy wypad, oprócz aspektów sportowych, przede wszystkim cieszę się, że Piotras jeździ.
Dzięki za te spotkanie bracie :-)

ździsie:

Piotras & Grigor - jak za starych, dobrych czasów :-) Zdjęcie zrobione nad Jeziorem Miejskim w Okońcu.

Upssss! Mankament na boku opony Schwalbe nie wróży dobrze....Co o tym sądzicie? Czy to normalne?

W lesie jeszcze sporo śniegu, po którym da się jechać rowerem. Odcinek z Okońca do Huty Pustej.

Większość dróg wyglądała jednak tak - lodowisko. Droga do Czernic.

No.......a teraz sobie odpocznę od roweru aż do jutra :-)

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

36.01 km 33.00 km teren

02:34 h 14.03 km/h:

Maks. pr.:31.00 km/h

Temperatura:3.0

Rower:Felt Q26

Jezioro Kowalskie i Puszcza Zielonka

Sobota, 21 stycznia 2017 · dodano: 21.01.2017 | Komentarze 3

Po tygodniu dojazdów rowerem do pracy, w weekend pragnie się człowiekowi pojeździć tam gdzie ma ochotę, a nie tam gdzie musi, dlatego dzisiaj pojechałem w teren.
Wybór trasy w terenie był prosty ze względu na odwilż panującą w ostatnich dwóch dniach, która na utwardzonych drogach rozlała hektolitry wody.
W lesie sprawa miała się zgoła odmiennie. Jazda na topniejącym śniegu do najlżejszych nie należy, ale na pewno jest czysta i gładka, więc kręciło się przyjemnie.

Na początek pojechałem nad Jezioro Kowalskie, gdzie pojeździłem trochę po zamarzniętej tafli i później odwiedziłem mój ulubiony singiel przy brzegu zalewu. Dawno nie jechałem tą ścieżką w zimowej szacie... Nad zalewem unosiła się gęsta mgła, a na zamarzniętej tafli widziałem wielu wędkarzy.
Następnie odbiłem do Puszczy Zielonki, gdzie głównym celem był rezerwat "Klasztorne Modrzewie". Na wielu leśnych ścieżkach przecierałem szlak, wbijając opony w grubą warstwę śniegu.

ździsie:

Jezioro Kowalskie. Jazda po zamarzniętym jeziorze jest gładka i czysta.

Każdy ma swoje hobby

Singiel nad Jeziorem Kowalskim w zimowej odsłonie.

Singla ciąg dalszy.

Bór sosnowy

Oznakowanie dróg dla turystów konnych.

Król wszystkich drzew w Puszczy Zielonce - modrzew europejski w rezerwacie "Klasztorne Modrzewie"

Pojeździłem i się nawet trochę zmęczyłem, więc satysfakcja jest. Do następnego.

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

50.82 km 3.00 km teren

02:44 h 18.59 km/h:

Maks. pr.:31.00 km/h

Temperatura:2.0

Rower:Felt Q26

5 dyszek po asfaltowej chlapie

Sobota, 14 stycznia 2017 · dodano: 14.01.2017 | Komentarze 5

Dzisiejszy wyjazd był raczej treningiem i doskonaleniem techniki jazdy po oblodzonej drodze. Nie wyłożyłem się, ale trochę zmokłem (muszę pomyśleć o błotnikach do zimówki).
Trasa wiodła do samych Pobiedzisk, potem nawrót tą samą drogą. Nic specjalnego po drodze się nie działo, wszędzie tylko szarość, wilgoć, błoto i syf - gdyby nie fakt, że spędzałem czas na rowerze, który kocham, to pewnie w innym przypadku szukałbym suchej gałęzi, aby więcej nie oglądać tego brudnego świata.... :-) Następnym razem pojadę do lasu po prostu. A tak to wyszła asfaltowa chlapa i tyle.

Jedno mnie dziś natomiast zdziwiło, mianowicie ilość mijanych po drodze rowerzystów. Naliczyłem ich 10, z czego jeden na kolarzówce! Minąłem także dwoje biegaczy. Ludzie jednak nie mają w pompie aktywności fizycznej w takich warunkach

ździsie:

Jezioro Kołatkowskie

kukające daniele

Jezioro Biezdruchowskie w Pobiedziskach

Jak ten łańcuch to wytrzymuje!?

Tuczno - Karłowice

Przedwieczorne niebo w Wierzonce

Powiem szczerze bez ściemy - zdygany jestem po tym dzisiejszym kręceniu jak koń po westernie.....ale zadowolony :-)

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

30.13 km 29.34 km teren

02:00 h 15.06 km/h:

Maks. pr.:37.36 km/h

Temperatura:-4.0

Rower:Felt Q720

Jezioro Kowalskie i Puszcza Zielonka

Niedziela, 8 stycznia 2017 · dodano: 08.01.2017 | Komentarze 10

Kolejny mroźny i słoneczny dzień, ale ze świeżą warstwą śniegu, więc trzeba było wykorzystać to na rowerze. Dziś wybrałem się na spokojną przejażdżkę nad Jezioro Kowalskie. Przemierzając lasy nieopodal Wierzonki, wyjechałem nad brzeg zamarzniętego zalewu.
Następnie przeprawa polnymi drogami do Puszczy Zielonki, gdzie polatałem wśród drzew. Na niektórych ścieżkach w lesie, jazda rowerem przez zamarznięte bruzdy ziemi, wyrobione przez pojazdy mechaniczne, była czasem jazdą na krawędzi i nie obyło się bez kilku rozpaczliwych podpórek. Z resztą w takich sytuacjach wypięcie butów z pedałów nie było problemem i działałem błyskawicznie, gdyż zalegający śnieg w zatrzaskach utrudniał całkowite wpięcie się buta w pedał - jechałem tak jakby na wpół zintegrowany :-)

Stopy mi dziś przemarzły, ale nie odmarzły na szczęście, więc coś tam jeszcze pośmigam na rowerze w tym miesiącu. Długi weekend wykorzystany na aktywny wypoczynek, okazał się być strzałem w dziesiątkę - czuję satysfakcję i spełnienie jakby jakiegoś małego, ale pożytecznego celu :-)

Oto kilka ździsiów:

przedmieście Wierzonki :-)

Las we Wierzonce

Widok na zamarznięte Jezioro Kowalskie z Barcinka

A tutaj widok z mojej ulubionej skarpy w Jerzykowie na zimowe Jezioro Kowalskie

Droga z Kołatki do Tuczna

Puszcza Zielonka

O tej porze żmije śpią...

Las sosnowy w Puszczy Zielonce. Okolica Ludwikowa.

Styczniowa panorama Wierzonki

Koniec tego dobrego - teraz trzeba zaprzęgnąć zimówkę do jazdy roboczej tzn. do pracy i z powrotem :-)

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

21.62 km 16.70 km teren

01:27 h 14.91 km/h:

Maks. pr.:31.27 km/h

Temperatura:-4.0

Rower:Felt Q720

Na skraju mroźnej Puszczy Zielonki z Anią.

Sobota, 7 stycznia 2017 · dodano: 07.01.2017 | Komentarze 7

Kolejny dzień jechanki bez trzymanki tzn. jazdy w mrozie w towarzystwie mojej dzielnej rowerzystki :-)
Plan mieliśmy na dziś taki, aby znów zaczerpnąć tego mroźnego powietrza, kręcąc korbami naszych maszyn po lesie. Koła powiodły nas tym razem po drogach Puszczy Zielonki.
Sprawa miała się dziś tak, że mimo nieco wyższej temperatury od wczorajszej, czyli coś ok. -4*C, jazda wcale nie była o te kilka stopni bardziej komfortowa - a to ze względu na silniejszy wiatr, potęgujące arktyczne doznania. W wyniku czego po około 10km. jazdy skrajem lasu, nasze palce już powoli odczuwały działanie zimnego wiaterku....Dlatego w połowie trasy w jednym z moich ulubionych miejsc, zrobiliśmy sobie przerwę na coś parzącego z termosu, po czym zrobiło się tak jakby cieplej na duszy. Mimo to zmarzliśmy w stopniu większym niż wczoraj i trzeba było ewakuować się w kierunku domu. Szkoda, że zdjęcia nie oddadzą stanu naszych palców stóp, ale uwierzcie mi że lekko to nie było.

Jednak rzecz ujmując, to mamy teraz taką satysfakcję z tych dwóch dyszek w mrozie jak co najmniej z 200km. zrobionych latem :-)))) Coś jest w tej mroźnej jeździe na rowerze, że wytwarza takie endorfiny. Ale najbardziej cieszy fakt ze wspólnie spędzonych chwil na dwóch kółkach.....Jedziemy Ania!!!! Do przodu!!!!

ździsie:

Na szlakach Dziewiczej Góry

Kontakt z naturą :-)

Wiersz z przesłaniem. Autor: "Las"

Na skraju Puszczy Zielonki - Annowo.

Polewam parzącą kawę zbożową na zdrowie :-)

My :-*

Powrót zamrożonymi łąkami - tutaj palce stóp już ostro ściskane były przez imadło mrozu.

Dziękuję Ci Aniu za ten kolejny dzień ostrej jazdy bez trzymanki :-)))

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

22.51 km 16.03 km teren

01:39 h 13.64 km/h:

Maks. pr.:28.13 km/h

Temperatura:-7.2

Rower:Felt Q720

Po lasach Nadleśnictwa Czerniejewo.

Piątek, 6 stycznia 2017 · dodano: 06.01.2017 | Komentarze 7

Po tygodniu dojazdów do pracy rowerem, nadszedł czas na zluzowanie gaci i wyjście na rower w celach wycieczkowych, na co miałem przeogromną ochotę - tym bardziej, iż miałem piękne towarzystwo :-)

Wraz z Anią wybraliśmy na dzisiejsze kręcenie lasy Nadleśnictwa Czerniejewo, dlatego ponieważ dawno tam nie byliśmy, lubimy przyrodę i las daje schronienie przed mroźnym wiatrem, jak silny by on nie był...
Najlepszym hitem były moje wskazówki kierowane do Ani w kwestii zachowania się na rowerze jadąc po lodzie....Jako doświadczony "winterbiker" czerwieniłem się z dumy nad swoimi umiejętnościami dając niedoświadczonej bikerce rady...... i kiedy to Ania wsłuchiwała się z nieukrytym zachwytem i rumieńcami na policzkach, wtedy ja pierdolnąłem o glebę z takim impetem, że aż mi kości zagruchotały! Cały misternie uknuty plan poszedł się...... (dla podkręcenia atmosfery troszkę zakoloryzowałem tę akcję)

Do innych ciekawostek tej wycieczki, zaliczyć mogę obserwację stada danieli na polu nieopodal wsi Sanniki, pośród których jeden osobnik okazał się być pięknym, dorodnym albinosem. Biały daniel to widok niecodzienny, więc zaliczam to do największych atrakcji tego nowego, rowerowego roku :-)

Pogoda okazała się być wręcz idealną do zimowego kręcenia tzn. świecące Słońce, znikomy wiatr, cieniutka warstwa świeżego śniegu, ale także bardzo niska temperatura. Te ponad -7 stopni dało nam nieźle w kość, no może bardziej Ani, ale koniec końców dojechaliśmy na metę cali i zdrowi. To był wspaniały dzień - dziękuję Aniu ;-*

Pora na ździsie:

Cały misternie uknuty plan poszedł się.....ale było wesoło :-)

Na szlaku w lasach czerniejewskich.

Jezioro Baba

Ania w drodze nad Jezioro Uli....

Wspólne zdjęcie nad Jeziorem Uli. Pierwszy wspólny wypad w tym roku uczciliśmy kubkiem gorącego napoju z termosu :-)

Jezioro Uli

Księżyc nad Jeziorem Uli

"Takie mam zmrożone palce" rzekła Ania :-)

Definicja piękna według Grigora :-)

Stado danieli i albinos pośród nich.

To był pierwszy nasz wspólny wypad w tym roku. Ania marzyła o próbie pokręcenia po śniegu i mogła się dziś przekonać jak to jest. Ja z kolei marzę o powrocie do dawnej formy i dzięki Ani, która zaraża mnie swoim entuzjazmem, mogę realnie o tym myśleć.

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

33.41 km 32.62 km teren

02:13 h 15.07 km/h:

Maks. pr.:32.47 km/h

Temperatura:1.0

Rower:Felt Q720

Rowerowe pożegnanie roku 2016.

Sobota, 31 grudnia 2016 · dodano: 31.12.2016 | Komentarze 10

Nadszedł czas, aby pożegnać ten słaby rowerowo dla mnie rok 2016 i cieszy mnie fakt, że ostatni dzień roku spędziłem właśnie na rowerze. Na rowerze w znakomitym towarzystwie, gdyż na pomysł tego spotkania wpadł Piotras - mój kompan rowerowy i nie tylko. Potem puściliśmy jeszcze wieść Rolnikowi i na miejscu zbiórki było nas trzech. Przed startem wychyliliśmy prawdziwego champagne z biedry i jaaaaazda do lasu - do Puszczy Zielonki naturalnie.

Przepiękną pogodę mieliśmy dzisiaj, wręcz wymarzoną dla rowerzysty zimowego tzn. bezchmurne niebo, temperatura ok. 1 stopnia na plusie i brak wiatru. Poza tym kręcenie po świeżym lesie umilały nam rozmowy i wspominki wspólnych, rowerowych wypraw sprzed lat.
Miałem także okazję przetestować mojego białego rumaka, któremu zafundowałem generalny remont i wymianę wielu części, tak aby mógł służyć mi przez kolejne lata, mam nadzieję że bardziej owocne od tego 2016 roku, w którym rowerowo działo się u mnie bardzo mało.

Spotkanie z Piotrasem i Rolnikiem było dziś strzałem w dziesiątkę - w końcu pojeździliśmy razem, bo brakowało tego już bardzo, dlatego powtórzę się mówiąc wielkie dzięki Wam za ten dzisiejszy de facto pierwszy i ostatni rowerowy wypad 2016 roku ;-)

kilka sylwestrowo - rowerowych ujęć:

Opijamy te jedyne spotkanie w tym mijającym 2016 roku.

Mój felt odzyskał nowe życie

Słońce świeci pod niskim kątem, ale świeci :-)))

Okolica Dąbrówki Kościelnej

Okolice Dzwonowa. Piotras przypomina sobie jak rower wygląda....

Łąka śródleśna w okolicy Gaci

Jezioro Leśne

W Głęboczku na trawie łapiemy promienie słońca.

Pod koniec wycieczki dołączają do nas ziomki z Kiszkowa - Przemek i Ziko, którzy odprowadzają nas kilkanaście kilometrów po lesie, tym sposobem zupełnie spontanicznie jechało nas pięciu.

Od lewej: Ziko, Przemek, Grigori, Piotras, Rolnik.

Wszystkim rowerzystom życzę zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia, no i czasu na rower w 2017 roku. Trzymajcie się wszyscy i widzimy się niebawem na na rowerowych wojażach.

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

42.75 km 39.20 km teren

02:38 h 16.23 km/h:

Maks. pr.:30.00 km/h

Temperatura:7.0

Rower:Felt Q26

Puszcza Zielonka

Sobota, 5 listopada 2016 · dodano: 05.11.2016 | Komentarze 2

Wycieczka jakich u mnie od groma, czyli do lasu. Jestem z tego typu rowerzystów, co rower traktują jako rzecz podrzędną - przyjemnie i szybko mogę przedostać się nim w miejsca, które mnie ciekawią. Tym sposobem przedostałem się dziś polnymi drogami do Puszczy Zielonki, gdzie spędziłem wiele przyjemnych chwil, kręcąc korbą wśród przyrody.

ździsie:

Na polu kukurydzy w Wierzonce trwają żniwa.

Stado saren na polu w Mielnie.

Kierunek Puszcza Zielonka

W lesie jeszcze kolorowo.

Czubajka kania zwana często sową - całkiem smaczny grzyb, smażony w panierce.

Daniele - moi fotogeniczni ulubieńcy na szlaku.

Dziś widziałem także dorosłego byka jelenia szlachetnego, z obfitym porożem. Niestety zwierz ten przebiegł mi przed kołami z taką szybkością, że o zrobieniu zdjęcia mogłem pomarzyć. Jego specyficzny zapach czułem jeszcze przez chwilę. Czasem zdarza mi się widzieć jelenie w Puszczy Zielonce, jednak są one mniej liczne od innych zwierząt leśnych jak przykładowo daniele i zdecydowanie rzadziej wychodzą na spotkanie z człowiekiem - chodzi mi o leśne drogi. Zaszywają się zazwyczaj gdzieś głębiej, w miejscach trudno dostępnych. Zwykle mój kontakt z jeleniami, wygląda tak, że gdzieś w gęstwinie leśnej widzę szybko przemieszczające się ciemno - brunatne cielska, słyszę przy tym trzask łamanych gałęzi, a jeśli jestem ustawiony pod wiatr to i wyczuję ich dziką woń. W lesie wszystkie zmysły pracują.

Dziękuję za uwagę :-)

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

40.94 km 27.00 km teren

02:26 h 16.82 km/h:

Maks. pr.:34.00 km/h

Temperatura:10.0

Rower:Felt Q26

Puszcza Zielonka

Wtorek, 1 listopada 2016 · dodano: 01.11.2016 | Komentarze 10

Jesień to dla mnie najlepszy czas do jazdy rowerem. Po prostu uwielbiam czas, kiedy przyroda przygotowuje się do zimy, kiedy jest tak kolorowo w lesie, temperatura jest taka, że ani się zgrzeję, ani wyziębię, insekty nie kąsają, opony nie grzęzną w piachu, w lesie nie ma przypadkowych ludzi itd.
Dziś jako, że święto kościelne, w lesie byłem sam. Zupełny relaks wśród przyrody. Z nieba lekko dżdżyło, dlatego unosząca się mgiełka dawała wrażenie parującego lasu. Zrobiłem sporo kilometrów po Puszczy Zielonce, łapiąc aparatem piękno jesieni na leśnych szlakach i mimo, że z nieba padały krople wody, wokoło wydawało się być ponuro, zimno - dla większości ogólnie ujmując nieprzyjemnie, to dla mnie było jak najbardziej przyjemnie. Może ja jakiś inny jestem.....zresztą popatrzcie na zdjęcia z wycieczki:

Daniel

Puszcza Zielonka - jesień w uroczysku Maruszka

Puszcza Zielonka - droga z Mielna do Pławna.

Puszcza Zielonka - takie dęby można spotkać po drodze.

Puszcza Zielonka - błotniste kałuże.

Puszcza Zielonka - jesienne kolory w głębi lasu.

Puszcza Zielonka - powalona sosna.

Listopad zainaugurowałem wycieczką do lasu. Dziękuję za uwagę.

Kategoria 40-100 km

Dane wyjazdu:

48.17 km 37.00 km teren

02:59 h 16.15 km/h:

Maks. pr.:34.00 km/h

Temperatura:10.0

Rower:Felt Q26

Zażyć jesieni.

Sobota, 29 października 2016 · dodano: 29.10.2016 | Komentarze 16

Wreszcie sobota! Dzień, w którym mogę odpocząć od pracy, porobić to na co mam ochotę, pobyć tylko sam ze swoją pasją, odciąć się od monotonii dnia powszedniego. Tylko w sobotę czuję prawdziwą wolność, kiedy wsiadam na rower i mogę pojechać gdzie tylko koła poniosą.

Tej soboty koła mojej niezawodnej zimówki poniosły mnie może niezbyt daleko, ale wcale nie potrzebowałem dziś wielkich dystansów aby pocieszyć się wspomnianą wolnością. Chciałem także zażyć trochę jesieni....tej prawdziwej jesieni, kiedy deszcz przeplata się z promieniami słonecznymi, gdzie wiatr zerwać chce kask z głowy, a spadające liście ścielą leśne ścieżki wszystkimi odcieniami ciepłych barw.

Jechałem po prostu przed siebie, zajeżdżając nad Jezioro Kowalskie, nad którym silnie wiejący, zachodni wiatr utworzył sporą falę. Zrobiłem sobie mały postój na plaży w Jerzykowie i posłuchałem szumu jeziornych fal...

Wierzonka - jesień nad stawami.

Grigori

Plaża w Jerzykowie nad Jeziorem Kowalskim.

Jezioro Kowalskie

Jerzykowo - szachulcowy dom pod pomnikowym dębem.

Nad Jeziorem Kowalskim było dziś tak pięknie, że z żalem odjeżdżałem z jerzykowskiej plaży. Jednak miałem w planie podjechać jeszcze do Puszczy Zielonki, mając w głowie widok jesiennych ścieżek leśnych pokierowałem koła roweru w tamte strony. Kiedy już zaszyłem się w leśnych ostępach, tak mi się podobało, że i stąd żal było wyjeżdżać. Mógłbym tu zamieszkać.

Puszcza Zielonka - niebieskim szlakiem z Tuczna do Ludwikowa.

jesień to najpiękniejsza pora roku

Buczyna, czyli las buków.

Jadąc rowerem po lesie, zawsze "kątem oka" wypatruję jakiegoś zwierza. Dziś widziałem spore stado danieli, jednak cwane tak kicały między drzewami, że jedyne zdjęcie jakie udało mi się zrobić jest zamazane :-(
Jednak nie chodzi tym razem o jakość zdjęcia, tylko o to co ująłem. Wytężcie zatem moi drodzy oczy, aby podziwiać pięknego, rogatego byka daniela.

Byk daniela w kniei

nieco bliżej....

Zażyłem trochę jesieni na rowerze - mojej ulubionej pory roku, na ulubionym środku transportu. Nic więcej mi nie trzeba. Dziękuję za uwagę.

Kategoria 40-100 km