Majówka nad Bałtykiem z Anią - Zalew Szczeciński, Wolin i jazda brzegiem morza.

Niedziela, 30 kwietnia 2017 · dodano: 02.05.2017 | Komentarze 8

W drugi dzień majówki, wybrałem się z Anią na wycieczkę w kierunku Zalewu Szczecińskiego, Wolina stamtąd do Wisełki, aby następnie z tej małej miejscowości przejechać na plażę, której brzegiem jechaliśmy wspólnie aż do samych Międzyzdrojów.
Atrakcji krajobrazowych po drodze było co niemiara, co też postaram się pokazać na poniższej fotorelacji. Proponuję zatem się zrelaksować i popatrzeć jaki nasz kraj jest piękny z roweru.

Na początek wyruszamy Wolińskim Parkiem Narodowym w kierunku Wicka, a tam:

Pagórki w okolicy Wicka


Jezioro Wicko Wielkie jest na prawdę wielkie.

Dojeżdżamy do Lubina, w którego okolicy znajdują się aż dwa punkty widokowe. Na pierwszy z nich, czyli Grodzisko w Lubinie wstęp jest płatny (4zł.), jednak warto wydać te kilka złotych, bo widok na Zalew Szczeciński i deltę wsteczną Świny, rozpościerający się z tego wzgórza jest warty każdej ceny. W ogóle ogrom zalewu zrobił na mnie piorunujące wrażenie, a w dodatku mieliśmy piękne warunki do obserwacji tego dnia.
Oto widoki z Grodziska w Lubinie:

Ania i Grigori


Zalew Szczeciński


Zdjęć napstrykałem w tym miejscu sporo.

Kolejnym punktem widokowym w tej okolicy, było Wzgórze Zielonka, na które niestety (dla rowerzystów) prowadzą schody. Trzeba było zatem troszkę się pomęczyć i wnieść fury na plecach na szczyt. Widok jaki ukazał się nam na górze, był równie imponujący jak z Grodziska, jednak obejmował swoim zasięgiem tereny okolic Jeziora Wicko i dalej Morza Bałtyckiego. Wyglądało to tak:

Targam fury do góry :-)


Wzgórze Zielonka


Jezioro Wicko Wielkie i dalej Zatoka Pomorska.

Kawałek dalej, na szlaku po drodze natrafiamy na kolejny punkt widokowy. Tym razem jest to Piaskowa Góra, z której podziwialiśmy widok na przepiękne Jezioro Turkusowe oraz pagórkowaty teren jego okolic. Jezioro Turkusowe zawdzięcza barwę wody skale wapiennej, na której jest usytuowane.

Jezioro Turkusowe


Krajobraz z Piaskowej Góry

Po nacieszeniu oczu widokami z punktów obserwacyjnych, wbiliśmy się z Anią w głąb Wolińskiego Parku Narodowego. Jechaliśmy szlakiem turystycznym, prowadzącym nas przez tamtejsze lasy bukowe, świerkowe i kiedy to tak jechaliśmy, zdałem sobie sprawę, że znajdujemy się blisko brzegu Zalewu Szczecińskiego. Poszukaliśmy więc ścieżki poza szlakiem, nieco węższej i mniej wygodnej, ale za to z jakim widokiem :-)))

Zalew Szczeciński - widok z Sułomina.


Zalew Szczeciński


orzeł bielik

Docieramy do Wolina, skąd następnie asfaltową drogą wzdłuż Świny kierujemy się na nadmorską plażę we Wisełce.
We Wisełce jemy rybę i udajemy się na plażę. Stwierdzamy, że warunki do jazdy po plaży na rowerach są wyśmienite, tzn. ekstra wiatr w plecy i twarde podłoże, więc jedziemy tak do samych Międzyzdrojów z szumem morza, podziwiając przepiękne, wysokie klify i spore fale Bałtyku.

Wolin


Wolin - Międzywodzie


Klif


Jazda plażą z Wisełki do Międzyzdrojów


Ania jest mocna


Mijamy spore kamienie na plaży

Po dojeździe do Międzyzdrojów robimy sobie odpoczynek na plaży, gdzie ja biorę kąpiel w morzu, a wieczorem podziwiamy jeszcze piękny nadmorski zachód słońca.




Wycieczka z perspektywy Ani na jej blogi - TUTAJ
To na tyle z drugiego dnia majówki. Został jeszcze ostatni, ale to jutro :-)

Majówka nad Bałtykiem z Anią - Woliński Park Narodowy

Sobota, 29 kwietnia 2017 · dodano: 29.04.2017 | Komentarze 10

Majówka z Anią czas start. Nasze rowerowe plany na weekend majowy od wielu już tygodni krążyły w okolicy Międzyzdrojów i nie zastanawiając się za wiele, wpakowałem dwa rowery do bagażnika mojego sedana i jazda nad morze. Po dojechaniu na miejsce, pogoda się stabilizowała tzn. przestawał padać deszcz i powolutku przebijać przez chmury zaczęło się Słońce.
Po południu wsiedliśmy razem na nasze dwukołowe fury i zrobiliśmy sobie w słonecznej pogodzie mały rekonesans po Wolińskim Parku Narodowym.

Na początek pojeździliśmy po Międzyzdrojach szukając wjazdu do Wolińskiego Parku Narodowego. Udało się i po niedługiej chwili kręciliśmy po tamtejszych szlakach, podziwiając piękne bukowe lasy, jeziora i Bałtyk z kilku punktów widokowych.

Przygotowania


Brama do Wolińskiego Parku Narodowego


Jezioro Czajcze - największe jezioro tego parku


z rowerem na plecach na Wzgórze Gosań - 93,4 m n.p.m.


Ania wolała pchać po schodach


Grigori na Wzgórzu Gosań


Widok na Bałtyk ze Wzgórza Gosań


kuter


Nasze fury na Kawczej Górze - 61 m n. p. m.


Gwiazda na alei w Międzyzdrojach :-}


Plaża w Międzyzdrojach

Na dziś tyle. Jutro będzie ciekawie :-)  Pozdrowienia znad morza :-)

przed dentystą :-SSS

Poniedziałek, 24 kwietnia 2017 · dodano: 24.04.2017 | Komentarze 3

2 godziny czasu wolnego wykorzystane na trening rowerowy. Teraz czeka mnie wizyta u dentysty i potem mogę stracić za dużo krwi na jazdę rowerem, więc czas wykorzystałem do cna. Połowę trasy miałem pod silny wiatr i ubierając się nieco za grubo, do domu wróciłem zalany potem.

Trasa: Wierzonka - Karłowice - Tuczno - Stęszewko - Wronczynek - Bednary - Krześlice - Wronczyn - Stęszewko - Tuczno - Karłowice - Wierzonka.

PK Promno i okolice

Niedziela, 23 kwietnia 2017 · dodano: 23.04.2017 | Komentarze 4

Poranny wyjazd do Parku Krajobrazowego Promno i okolic, zahaczając o Pobiedziska. Trasa taka, aby maksymalnie zminimalizować jazdę pod wiatr, dlatego dużo dziś kręcenia po lesie. Poza tym podczas wycieczki, na niebie wisiała gruba warstwa chmur, a kiedy przyjechałem do domu wyszło Słońce i teraz trochę żałuję wczesnego powrotu, jednak mam po południu inne obowiązki do spełnienia i powrotu na 2 koła dziś nie będzie - mam ostatnio taka ochotę na kręcenie, że aż morda mi się cieszy :-)))

ździsie:

Panorama Pobiedzisk


PK Promno - nad Jeziorem Dębiniec

przejażdżka wieczorna

Piątek, 21 kwietnia 2017 · dodano: 21.04.2017 | Komentarze 3

Zwykła wieczorna przejażdżka po asfaltach w gminach: Swarzędz, Kostrzyn i Pobiedziska, tak dla zdrowia.
Trasa wiodła: Wierzonka - Wierzenica - Kobylnica - Gruszczyn - Swarzędz - Jasin - Łowęcin - Sarbinowo - Góra - Jankowo - Biskupice - Jerzykowo - Kołata - Kołatka - Kowalskie - Karłowice - Wierzonka.


Jak rower zadbany, to i na najtańszych podzespołach sprawia wielką przyjemność - Mój Felt Q26 rocznik 2009 (zimówka) ale ujeżdżany cały rok.

Na dziś tyle :-)

praca + wspomnienia

Czwartek, 20 kwietnia 2017 · dodano: 20.04.2017 | Komentarze 5

Po pracy, wykorzystując dobrą pogodę, czyli brak deszczu i wiatru, zrobiłem sobie objazd okolic: Wierzonka - Wierzenica - Kobylnica - Janikowo - Bogucin - Uzarzewo - Biskupice - Promienko - Promno - Gorzkie Pole - Borowo Młyn - Jerzyn - Kołata - Wronczyn - Stęszewko - Tuczno - Karłowice - Wierzonka.

Jadąc spokojnym tempem, w głowie krążyły mi różne rowerowe myśli i wspomnienia. Na bikestats jestem od 2010 roku, bloga prowadzę skrupulatnie i wszystkie wspomnienia zapisane są w moim archiwum, które w każdym momencie mogę sobie przejrzeć i przypomnieć. A co było przedtem?

Na rowerze jeżdżę nie od 2010 roku, tylko od wczesnych lat młodości, kiedy to mój tata zaszczepił we mnie bakcyla do tego sportu, biorąc mnie na wycieczki po okolicach bliższych i dalszych. Tata dbał o to, abym zawsze miał jakiś sprawny rower i kiedy tylko nadarzała się okazja, jeździliśmy pamiętam wspólnie wiele kilometrów po okolicy. Potem kiedy już poszedłem do szkoły, nastał czas na jazdę bardziej poważną i uczestnictwo w wielu rajdach terenowych, w których pośrednictwie różnych organizacji organizatorem był mój nauczyciel geografii Pan Włodzimierz Buczyński. Z Panem Włodkiem uczestniczyłem niemalże w każdym rajdzie, w których to niekiedy otrzymywałem plakietki pamiątkowe. Oprócz tego jeździłem oczywiście po szkole.

Pamiętam kiedy bodajże w 1999 roku pojechałem z tatą rowerem do Poznania po mój pierwszy licznik rowerowy - Sigma 300. Po około 5 latach licznik naliczał od zera, gdyż przekroczone zostało 10 000 kilometrów, a z moich małych sukcesów tamtych lat było przejechanie na trekingu (Victus na zdjęciu poniżej), w wieku ok.12 lat 105 kilometrów - trasa prowadziła z Wierzonki do Witkowa za Gnieznem i z powrotem, oraz podjazd pod Dziewiczą Górę, bez zatrzymywania na składaku (Romet na zdjęciu poniżej) w wieku 9 lat :-)

Ech! Jedziemy dalej i zobaczymy co przyniosą następne lata :-)

Plakietki z rajdów. W ciemię bity nie jestem :-)


1996 rok i mój Romet Zenit. 10 letni Grigor :-)


1999 rok i mój Victus. 13 letni Grigor :-)

Pozdrower :-)

praca + myjka i Jezioro Kowalskie

Środa, 19 kwietnia 2017 · dodano: 19.04.2017 | Komentarze 6

O poranku, mimo świecącego słońca, było chłodno. Po pracy, słońce schowało się za chmurami i nadal było chłodno, jednak co po pracy, to po pracy i miałem ochotę na krótka przejażdżkę, a musiałem umyć rower, gdyż po poniedziałkowym dyngusie, wyglądał jak przenośna piaskownica. Myjka znajdowała się w Biskupicach, więc miałem cel przejażdżki, a stamtąd z kolei już żabi skok nad Jezioro Kowalskie, więc i tam podjechałem.
Nad zalewem Słońce przebijało się zza chmur, rzucając piękne promienie, a na polu w Kołacie widziałem pierwszy raz w tym roku bociana - tyle z ciekawostek na dziś.




Pozdrower

Lany poniedziałek

Poniedziałek, 17 kwietnia 2017 · dodano: 17.04.2017 | Komentarze 6

Wiedziałem, że będzie padał deszcz, ale mimo to wyszedłem na rower. Pierwsze 10 kilometrów odbyło się w suchych warunkach, jednak będąc na wysokości wsi Potasze, zaczęło konsekwentnie kropić. Potem to już wiadra wody lały mi się na głowę. Przejeżdżając Puszczę Zielonkę w szerz, czyli od Potasz do Dąbrówki Kościelnej zdążyłem się już nieźle zgnoić wodą i błotem, że podczas wyjazdu na asfalt prowadzący do Kiszkowa, postawiłem wszystko na jedną kartę i wydłużyłem sobie trasę, jadąc północno - wschodnimi obrzeżami parku - tak czy inaczej byłbym cały mokry.
Wszystko byłoby ok, gdyby nie marznące palce rąk, które dawały mi się we znaki w przesiąkniętych wodą rękawiczkach. Poza tym woda zmoczyła mi wszystko, oprócz tułowia schowanego pod kurtką deszczową.
W pewnym momencie nie omijałem już nawet głębokich, leśnych kałuż, bo byłem tak przemoczony, że nie czułem dodatkowych chluśnięć na swoim ciele. Buty mimo neoprenowych ochraniaczy zaczęły chlupać dość szybko, a fontanna spod przedniego koła robiła jako bidon - wystarczyło tylko wystawić język i do organizmu na bieżąco dostarczany miałem życiodajny płyn z niezliczoną ilością minerałów - minerały miały zazwyczaj średnicę kilku milimetrów i pięknie zgrzytały między zębami (granit, krzemień, bazalt).
W pewnym momencie pomyślałem o zrobieniu zdjęcia sytuacji, w której się znalazłem, jednak aparat po wyjęciu z tylnej kieszonki również oblepiony był mieszanką wody i minerałów, dlatego szybko schowałem go do szczelnego pomieszczenia w plecaku i pozostaje mi tylko opowiedzieć wszystkim lubiącym jazdę na rowerze, jak to dziś cudownie hartowałem ducha.

Podsumowując: Czasem i w deszczu trzeba pojeździć jak ma się taką cyklozę. Potem w pięknym słoneczku można powspominać i docenić sytuację w jakiej się znajdujemy :-)

Oto trasa. Przypomnę - od Potasz lał deszcz :-)
Pokaż trasę GPS

Terenowo: Dziewicza Góra - Murowana Goślina.

Niedziela, 16 kwietnia 2017 · dodano: 16.04.2017 | Komentarze 2

Ciężkie nogi, kropiący deszcz oraz zimne powietrze mogły mnie zniechęcić dziś do roweru, jednak nie przeszkodziło mi to w zrobieniu sobie terenowej wycieczki. Trasa wiodła skrajem Puszczy Zielonki, a z powrotem już w jej środku.
Odkryłem wioskę, przez którą jeszcze nie przejeżdżałem: Miękowo się zwie i są tam ciekawe widoki na oddaloną opodal dolinę Warty. Poza tym krążyłem w lasach przy Murowanej Goślinie i odbiłem w ciemnię zielonkowskich borów, męcząc się na grząskich, usłanych patykami, gałęziami, koleinami i błotem drogach. Dziś o dziwo nie zaobserwowałem ani jednego zwierza.

 Trasa: Wierzonka - Mielno - Kliny - Dziewicza Góra - Czerwonak - Miękowo - Annowo - Owińska - Bolechówko - Bolechowo - Murowana Goślina - Trzaskowo - Potasze - ..........Puszcza Zielonka....... - Ludwikowo - Tuczno - Karłowice - Wierzonka.

ździsie:

Miękowo


Miękowo


Polna droga do Bolechowa


Puszcza Zielonka.

Puszcza Zielonka - leśne spotkania.

Sobota, 15 kwietnia 2017 · dodano: 15.04.2017 | Komentarze 4

Wespół z tatą i Piotrasem, wybrałem się do Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka.
Kręcąc korbami, poruszaliśmy się przeróżnymi szlakami, ale czasem i drogami zupełnie nieoznakowanymi, przez co doszło do kilku ciekawych spotkań z leśną zwierzyną.
Wszędobylskie daniele towarzyszyły nam najczęściej, choć natrafialiśmy przeważnie na osobniki pochowane gdzieś w leśnej gęstwinie. Były też trzy spotkania z dzikami, co nas zaskoczyło, ponieważ dziki nie jest łatwo wytropić w Puszczy Zielonce. Jadąc ścieżką raczej nie ujeżdżaną przez przypadkowych ludzi, natrafiliśmy na stado jeleni, które po kilku susach zniknęły między świerkowymi konarami. Był też jeden drapieżnik, jednak przebiegł nam drogę zbyt szybko i znienacka, nasze domysły krążyły między lisem, kuną, rosomakiem...

Jazda po jakiejś 1,5h stała się mokra, gdyż zaczął padać deszcz. Z małymi przerwami towarzyszył nam on już do końca wycieczki, ale nie był to na tyle intensywny opad, aby zniechęcić do jazdy. Powiem więcej - w takim wiosennym deszczyku, w lesie i w takim towarzystwie, to była prawdziwa przyjemność pojeździć. Dlatego wielkie dzięki Ci Piotras ode mnie i taty za ten dzisiejszy wypad.

Trasa po lesie była tak pomieszana, że śladu nie jestem w stanie wyrysować, ale na pewno krążyliśmy w okolicach: Wierzonka - Karłowice - Tuczno - Odrzykożuch - Dąbrówka Kościelna - Dzwonowo - Łopuchówko - Łopuchowo - Głęboczek - Zielonka - Tuczno - Ludwikowo - Mielno - Wierzonka.

A oto kilka ujęć z lasu:

Przy ogromnej jodle pospolitej


Jazda leśnymi ścieżkami


Daniele w drodze do Dąbrówki Kościelnej


Odpoczynek pod wiatą w Łopuchówku - tata zaklina deszcz.


Jezioro Worowskie


Dzikie gęsi z małymi i łabędź niemy na Jeziorze Worowskim.


Daniele świetnie się maskują


Pan daniel :-)


Błotnista droga do Ludwikowa.

Wspaniały dzień w terenie. Teraz rower do mycia......