praca + wrak

Poniedziałek, 20 stycznia 2020 · dodano: 20.01.2020 | Komentarze 7

Piękny dziś dzionek minął, szczególnie kiedy wyjeżdżałem z pracy. Na niebie podziwiałem kolory zachodzącego słońca, a potem już gwiazdy. Tak było ładnie, że drogę powrotną pokonałem dużym łukiem i finalnie wyszło 5 dyszek w większości z wiatrem w plecy.
Dzień już zauważalnie dłuższy.

takie ździsie:

Wrak auta na drodze Janikowo - Wierzenica.


Tuż po zachodzie w Wierzenicy.


Gdy wjeżdżałem do Puszczy Zielonki w Tucznie zmierzchało.


Gdzieś na południowym niebie świeciła dziś wielka gwiazda. Zrobiłem jej zdjęcie 25x zoom.

okolica PK Promno

Niedziela, 19 stycznia 2020 · dodano: 19.01.2020 | Komentarze 5

Przejażdżka z tatą po okolicy Parku Krajobrazowego Promno. Po drodze minęliśmy dziś wielu biegaczy i rowerzystów - widać, że niedziela i przyjemna pogoda sprzyja uprawianiu aktywności fizycznej.
Krążyliśmy po otulinie PK Promno, zahaczając o takie miejscowości jak:
Pobiedziska - Kaczyna - Promienko - Biskupice - Góra - Promno - Stara Górka - Kociałkowa Górka - Kapalica - Borowo Młyn - Jerzykowo....i było fajnie.

ździsie:

Jezioro Górskie


Jezioro Górskie


EN 57 w Jerzykowie


Felt odpoczywa oparty o drzewo.

To dziś na tyle, pozdrower.

Kłecko

Sobota, 18 stycznia 2020 · dodano: 18.01.2020 | Komentarze 6

Spokojna wycieczka z Anią do Kłecka, bo dawno nas tam nie było. Po drodze widzieliśmy stada żurawi, gęsi i trochę ciekawych zabytków np. gorzelnię i pałac w Zakrzewie oraz kościół w Kłecku. Trasa łatwa, w większości asfaltowa, choć nie obyło się bez polnych odcinków, które jak zawsze urozmaicają całą wycieczkę.


ździsie:

Stado żurawi w Głębokiem (gm. Kiszkowo).


Ukwiecone pole w Sławnie (gm. Kiszkowo).


Ciepła blacha pokrywy silnika traktora grzeje kocie łapki.


Nowo odkryty odcinek polnej drogi ze Sławna do Zakrzewa.


Gorzelnia w Zakrzewie (gm. Kłecko).


Gorzelnia w Zakrzewie - napis przed wejściem.


Ania przed bramą pałacu w Zakrzewie.


Rynek w Kłecku.


Stada gęsi nad polami.

Dookoła Jez. Lednickiego + udo z gęsi.

Niedziela, 12 stycznia 2020 · dodano: 12.01.2020 | Komentarze 9

Wraz z Anią i moim tatą wyruszyliśmy dziś w trasę dookoła Jeziora Lednickiego. Pogoda okazała się być całkiem przyjemna, bo słońce świeciło i jadąc z wiatrem w plecy, można było poczuć ciepło promieni. Inaczej sprawa miała się, gdy nawróciliśmy i wiatr wiał nam czołowo. Na otwartych, polnych przestrzeniach dawał nam w kość, szczególnie Ani która pod koniec odbiła samotnie do domu, podczas gdy ja postanowiłem jeszcze 10 km odprowadzić tatę.

Ogólnie wycieczka udana i w super okolicznościach przyrody. Udało się zaobserwować ptaki wodne, sarny, ale także jakiś dziwny mini - helikopter oraz wisienka na torcie - kwiat mniszka lekarskiego (mlecz). Wniosek z tego taki, że ładną mamy wiosnę tej zimy.

trasa:
Pokaż trasę GPS
Na początku jedziemy asfaltem z Pobiedzisk do Węglewa - małej wioski z ciekawym, drewnianym kościółkiem. Tam też robię zdjęcie stadu gęsi, stacjonującym na pobliskim polu. Były ich tam setki, albo nawet tysiące.

droga Pobiedziska - Węglewo


stado gęsi


Pomarzanowice widziane z Węglewa (gmina Pobiedziska)


Drewniany kościółek w Węglewie.

Następnie udajemy się polną drogą w kierunku Lednogóry, gdzie obowiązkowo robimy przystanek na plaży przy Jeziorze Lednickim. Tata pije herbatę z termosu w towarzystwie Ani, a ja po cichu czmycham porobić kilka zdjęć.

Jezioro Lednickie


Łyska daje właśnie nura.


Nad Jeziorem Lednickim przelatywał taki oto mini - helikopter.

Następnie przedostajemy się na wschodnią stronę Jeziora Lednickiego, objeżdżając je dookoła. Mijamy Dziekanowice, Komorowo, Waliszewo, Imiołki, Skrzetuszewo i dojeżdżamy do Głębokiego. W Imiołkach przy brzegu Jeziora robimy drugi postój, tym razem wszyscy wyciągamy termosy i ciastka. Potem jazda polną drogą do Podarzewa, gdzie żegnamy czerwoną ze złości na wiatr Anię ;-)

Tata w towarzystwie Bolesława Chrobrego i jego wojów w Dziekanowicach.


A to moja ekipa w komplecie.


Polna droga z Podarzewa do Głębokiego.


Wieża telekomunikacyjna w okolicy wsi Ujazd (gmina Kiszkowo).


Tata w terenie.


Stado gęsi na polu w okolicy wsi Węglewo. Drugie zdjęcie tego stada, zrobione z Podarzewa od drugiej strony pola.

W tym momencie wycieczki Ania daje nogę do Pobiedzisk - zostaje jej ok. 5 km, a ja odprowadzam tatę do Wronczyna. A po drodze, w Krześlicach robię zdjęcie sarnom w oddali oraz żółtemu kwiatowi mniszka lekarskiego, który w styczniu postanowił sobie wyrosnąć. A co tam, przecież pogodę mamy tej zimy bardziej wiosenną...

Sarny na polu w Krześlicach.


Styczniowy mniszek. Co prawda nierozwinięty do końca, ale jest! Nie wiem czy to normalne.

To by było na tyle, jeśli chodzi o jazdę rowerem na dziś. Ale gwoli wyjątku pragnę dodać, że tak się dziś napatrzyłem na te Jezioro Lednickie i na te tysiące gęsi, krążące przy nim, że razem z Anią pojechaliśmy na obiad do Dziekanowic. Konkretnie do restauracji "Karczma na Lednicy" tuż przy brzegu tegoż wspaniałego jeziora.
Zamówione udko z gęsi (z własnego chowu), podane było z pyzami w ciemnym sosie, suszonymi owocami oraz świeżą kapustą i po prostu nie mogłem się powstrzymać, aby nie pokazać tutaj, na moim blogu, jakież to mamy atrakcje turystyczno - kulinarne na trasie naszej wycieczki. Gęś jadłem pierwszy raz w życiu i moje podniebienie jest pod wrażeniem jej smaku - polecam wszystkim odwiedziny tej restauracji!
Korzystając z popołudniowego pobytu w tym uroczym miejscu, zrobiłem kilka ujęć z terenu restauracji:

Restauracja Karczma na Lednicy


udko z gęsi


Jezioro Lednickie


Wiatrak koźlak w Rybitwach.


Zachód słońca na Lednicy.

Do następnego ;-)

Czerniejewo

Sobota, 11 stycznia 2020 · dodano: 11.01.2020 | Komentarze 5

W tygodniu była niestety rowerowa lipa, gdyż padał często deszcz, a ja jazdy w deszczu nie cierpię. Na szczęście dziś nie padało i mogłem wsiąść wreszcie na rower. W dodatku miałem towarzystwo Ani, która ze względów zawodowych, od początku roku nie mogła ze mną pojeździć. Tutaj wpis Ani.
Trzeba było obrać jakiś okoliczny cel, gdzie dawno nas nie było. Padło na małe miasteczko w powiecie gnieźnieńskim - Czerniejewo i lasy tegoż nadleśnictwa po drodze z Pobiedzisk.

W lasach jednak sporo błotka i raz musieliśmy zmienić zakładaną trasę, ale ogólnie więcej zdecydowanie było dziś kręcenia asfaltowego, dlatego nie uświniliśmy zanadto, tylko spędziliśmy dobre 2 godziny na naszych zimowych rowerach, w całkiem znośnych warunkach jak na styczeń, bo temperatura oscylowała w przedziale 5-6*C.

trasa:
Pokaż trasę GPS
No i ździsie:

Jezioro Baba


W lasach bardziej jesiennie niż zimowo.


Droga przez dąbrowę.


Prawdziwych bałwanów już nie ma.


Klasyka :-)))


Stodoła w Grabach.


DDR w Czerniejewie.


Kościół w Czerniejewie.


Pałac w Czerniejewie.


Brama wjazdowa do Zespołu Płacowego w Czerniejewie.


Ania & Grigor w przerwie na herbatkę z termosu.

Pozdower dla wszystkich tu zaglądających.

test siodełka WTB Rocket

Poniedziałek, 6 stycznia 2020 · dodano: 06.01.2020 | Komentarze 5

Kupiliśmy sobie wraz z tatą takie same siodełka do rowerów terenowych i dziś testowaliśmy ich sprawowanie w trasie. Siodełko to podstawowy model WTB Rocket.
Ojciec musiał wymienić siodło, bo stare mu się rozsypało, a ja wymieniłem, ponieważ siodełko na którym jeździłem (WTB PureV) należało do mojego brata, a że było na prawdę wygodne jak fotel, wytrzymałe i mocne to wiedziałem na co się tym razem zdecyduję przy zakupie.
Test przebiegał po trasie jak poniżej:
Pokaż trasę GPSByło troszkę twardego asfaltu, było sporo terenu miękkiego, lub zmrożonego i dystans 5 dyszek. Jak na test siodełka, to myślę że wystarczyło, abyśmy obydwoje mogli na końcu zgodnie stwierdzić, że to siodełko jest OK! Test wypadł super, bo obydwoje zapomnieliśmy że mamy nowe siodełka pod dupskami :-) Wiadoma sprawa, że nasza opinia jest subiektywna, jednak gdyby ktoś szukał taniego (130zł), solidnego i przede wszystkim wygodnego siodełka do mtb, to polecam z czystym sumieniem WTB Rocket.

A po drodze takie oto widoczki:

WTB Rocket


Dolina Cybiny


Drzewo na polu w Górze.


Na drodze Góra - Tarnowo.


Sarny gdzieś w oddali.


Stado łabędzi w Jankowie.


Ten odyniec miał wielkiego pecha. Trafiony przez auto na drodze Wronczyn - Złotniczki. Kawałek dalej widać ślady hamowania i uderzenie w drzewo, więc kierowca też miał pecha.

Do następnego.

Bieliki, sarny, daniele - Puszcza Zielonka z tatą.

Niedziela, 5 stycznia 2020 · dodano: 05.01.2020 | Komentarze 5

Wycieczka do Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka, w pięknej pogodzie i towarzystwie taty.
Dziś będzie ciekawie, bo zupełnie nam się przyfarciło podczas wycieczki z obserwacją zwierząt. Ale jakich zwierząt! Otóż nad Jeziorem Kowalskim wypatrzeliśmy z tatą 3 bieliki. Tak właśnie to były nasze piękne, dostojne i największe ptaki drapieżne, jakie można w Polsce zobaczyć. Wygląda na to, że nad zalewem uwiły sobie gniazdo. Krążyły nad naszymi głowami, a mi się ręce trzęsły z zimna i zachwytu podczas robienia im zdjęć (pewnie dlatego zdjęcia wyszły marnej jakości).
Następnie przemknęliśmy już do lasów Zielonki, gdzie spotkaliśmy na drodze stado saren, danieli i ludzi na rowerach, a konkretnie Piotrasa z Norbertem - taki zupełny spontan :-)

Choć rano trochę przymroziło, nam jechało się komfortowo, bo byliśmy odpowiednio ubrani. Poza tym było bezchmurne niebo i jak zwykle towarzystwo taty jest jak zawsze świetne.

trasa:
Pokaż trasę GPS
ździsie:

W Bugaju stoi taki oto MACK.

Bieliki spotkane nad Jeziorem Kowalskim:






Potem jazda przesmykiem do lasu, a tam:

Jezioro Kowalskie


sarny w Jerzykowie


Wzniesienie terenu w Kowalskim. Ps. widzisz sarnę na tym zdjęciu?


Przyłóż nos do głośnika, podgłośnij, weź wdech i powiedz co poczułeś (aś)? ;-)



stado danieli


Pod tym świerkiem zrobiliśmy sobie przerwę na herbatę z termosu, czekoladkę i zdjęcie.


Piotras z Norbertem też dziś kręcili po lesie.

Krótkie przemyślenie Grigora:
Często słyszę na blogu, że ja to mam szczęście do spotkań ze zwierzętami. Odpowiem tylko, że wcale nie mam szczęścia, a jeśli je mam to w takim samym stopniu jak każdy inny, albo po prostu nie mam pecha :-) Kluczem do braku pecha jest u mnie - ROZGLĄDANIE SIĘ.
Moim głównym celem w jeździe rowerem było, jest i zawsze będzie poznawanie świata, czyli jak to ładnie się zwie - rekreacja, a nie tylko i wyłącznie aspekt sportowy, choć i ten jest jego nieodłącznym elementem.
Chcesz mieć jeden z drugim takie jak ja obserwacje zwierząt na wycieczce? To zdejmij wzrok z przedniego koła, troszkę wyluzuj i się  porozglądaj, a z pewnością wyhaczysz coś co Cię zainteresuje, a i przy okazji troszkę urozmaici wspomnienia z wypadów na dwóch kołach.

No a jeśli jesteś już wyluzowany i się rozglądasz i nadal mimo to, żadnych zwierząt nie widzisz, to rzeczywiście masz pecha :-)

pozdrower

praca

Piątek, 3 stycznia 2020 · dodano: 03.01.2020 | Komentarze 3

Co za paskudny czas teraz nastał - rano ciemno do samej 8:00, a po 16:00 też ciemno i przygnębiająco, że nawet zdjęć nie ma robić czemu, ale to co.

Promno Stacja

Jazda nocna. Pobiedziska - Zakrzewo - Kiszkowo.

Czwartek, 2 stycznia 2020 · dodano: 02.01.2020 | Komentarze 4

Wyjechałem lekko po 17:00 z zamiarem przejechania jakiejś "20". Wróciłem lekko po 20:00 z "50" na liczniku! Czasami tak się właśnie układa podczas jazdy, że noga podaje i plany szybko ulegają korektom. I właśnie mój dzisiejszy cel - Jezioro Lednickie w Rybitwach uległ korekcie, kiedy zawitałem na plaży pełen sił i z niedosytem. Padło na wieś Zakrzewo w gminie Kłecko, a konkretnie chciałem zobaczyć, czy tamtejszy przepiękny pałac Albina Węsierskiego jest nocą oświetlony.
Po zajechaniu do celu, okazało się, że budynek posiada oświetlenie, ale na tyle słabe, że spektakularnego zdjęcia zrobić się nie dało. Mimo wszystko i tak było go trochę widać i jestem bardzo zadowolony, że tam byłem.
Potem widoków nie miałem pięknych, ale mogłem za to skupić się na samym pedałowaniu, dlatego średnia nieco wyższa niż zwykle, ponieważ nic mnie nie rozpraszało. Jazda nocą przez te wszystkie wioski ma swój niepowtarzalny klimat.
trasa:
Pokaż trasę GPS
nocne 2 ździsie:

Takiemu łosiowi blasku nie brakuje. Napotkany w Latalicach.


Pałac Albina Węsierskiego w Zakrzewie (gm.Kłecko) z XIXw.

Do następnego ;-)

Rozpoczęcie Nowego Roku w lesie.

Środa, 1 stycznia 2020 · dodano: 01.01.2020 | Komentarze 8

Pierwszy dzień 2020 roku uczcić należało w jedyny słuszny sposób, czyli na dwóch kołach. Ochotę miałem na terenowe kręcenie, więc oczywiście wjechałem do Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka, aby oddać się nieopisanej przyjemności obcowania z przyrodą, uprawiając przy tym aktywność fizyczną.
Podczas dzisiejszej wycieczki miałem szczęście do obserwacji fauny. kilka razy znalazłem się w odpowiednim miejscu, o odpowiedniej porze, ponieważ napotkałem dzikie zwierzęta, przecinające mi drogę i jakoś tak fartownie miałem przygotowany aparat w rękach. Coś tam udało mi się ustrzelić, dlatego jestem podwójnie zadowolony, bo mogę pokazać co widziałem, a nie tylko o tym pisać.

Trasa jaką dziś przemierzyłem jest niemal identyczna jak ta wczorajsza (sylwestrowa), jednak w odróżnieniu od wczorajszej pokonałem ją samotnie, a jedynymi towarzyszami były mi dziś piękne jelenie oraz pocieszne daniele. Wykręciłem też 4 dyszki po nieutwardzonych ścieżkach, co dało mi niezły wycisk przy okazji. Zapraszam zatem do zdjęć.

Ale najpierw ślad trasy:
Pokaż trasę GPS
Kilka zdjęć z PK Puszczy Zielonki:

Robota bobra nad Jeziorem Biezdruchowskim w Pobiedziskach.


PK Puszcza Zielonka - bór sosnowy.


PK Puszcza Zielonka - jelenie.


PK Puszcza Zielonka - krótki wąwóz.


PK Puszcza Zielonka - daniele mnie obserwują.


PK Puszcza Zielonka - para danieli.


PK Puszcza Zielonka - fragment boru świerkowego.


W pewnym miejscu ktoś wywiesił ostrzeżenia na drzewach.


W okolicy Dąbrówki Kościelnej natknąłem się na trasę offroadową.

Do następnego.